Silivri’de futbol adına herkes birşeyler yapıyor ama Silivri adına birşeyler yapan çok az…
Bunlardan biri Özgür Kurt.
Son derece tehlikeli ve kaygan zeminde daha iyi bir Silivrispor için inanılmaz çaba safediyor.
Diğerleri Lemi Çelik ve Önder Çalış’tır…
Lemi hoca gözlemcilikte Önder Hoca da hakemlikte Ulusal Klasmana yükselerek Silivri Futbol camiasının gurur kaynağı oldular.
Silivri’de futbol organizasyonlarına yön verme iddiasındaki kurumlar, birlikler, dernekler bir aferin bile demeseler de bu üç arkadaşın başarı grafikleri Silivri adına umut verici…
Silivri’nin kronikleşen rahatsızlığıdır yıllardır birbirimizi yemekten, çekiştirmekten kendi bölgemize bile açılamamışız dolayısıyla bu arkadaşların ulusal klasmana yükselmeleri profesyonel liglerde görev yapmaları hafife alınacak bir durum değildir.
Özgür Kurt, Silivrispor özkaynak düzeyinin sembolüdür. Lemi Çelik hocam, Akören’de okul müdürü, Önder hocam Silivri Belediyesinde Zabıta…
Ortak özellikleri üçü de kısır çekişmelere didişmelere uzak durmuş şaibeye bulaşmamış işine görevine odaklanmış kendini kanıtlamış kabul ettirmiş arkadaşlar, dostlar…
Kamuoyunun bu hikayeden çıkaracağı dersler olmalı.
Söz futboldan açıldığında ahkâm kesenler “Benim köyüm, senin köyünü yener, benim veteranım senin veteranını döver” tartışmalarından sıyrılıp Silivri adına hangi katma değeri ürettiklerini ve ne kadar aşama kaydettiklerini tartışmalılar…
Hatta bu tartışmalar artrenörlerden başlamalı kim nerede nasıl çalışıyor, kontenjan mı, hamili kart mı, amaç mı, araç mı? Antrenörlük felsefesi nedir, ideal ilke prensip mi “ne iş olsa yaparım abi mi”, bizden mi ötekinden mi?
Antrenör deyip geçmeyin diplomasını kiralayanlara da bakmayın.
Özellikle amatör kulüplerde 15-20 yaşında çocukları teslim ediyorsunuz oralar da çocuklarımız da yeni bir kimlik karakter oluşuyor.
Antrenörün kitabında da antrenörün kişiliği karekteri takıma yansır deniyor. Sen ne diyorsun Arif abi?
YAZI: ENGİN AKIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder