Köşe: Zarife'nin öyküsü...

Değerli dostlarım sevgili arkadaşlarım belki yazılarımda bazen sizleri sporun o muhteşem heyecanının dışına götürüyorum ama inanın şu an okuyacak olduğunuz bu gerçek yaşam öyküsü hepimizi çok duygulandıracaktır. İbret almak için görmek isterseniz sevgi ve sadakatı, bu muhteşem hayvanda görebilirsiniz… 

Adı Zarife. Bu ismi ona Yedikule Hastanesi’nin çalışanları belki de

doktorları vermiştir. Bütün gün sekizinci koğuşun dış kapısında

yatmaktadır. Onun gezdiğini ben göremedim, zaten orada çalışanların

çoğu görememiştir. Zarife’nin öyküsü kendisini barındıran, seven, bakan sahibinin bir gün hastalanarak hastaneye yatmasıyla başlar.

Duyduğuma göre on sene önce Zarife’nin sahibi burada hayatını kaybeder.

İşte zarife o gün, bugün o kapıdan ayrılmaz. Sahibini bekliyordur

sevgilisini bekleyen aşık gibi. Öldüğüne inanmıyordur, çıkıp gelecektir

diyordur. Gözlerini bazen gelenlere diker bakar, bakar ve

kapatır. Sevdiği gelmemiştir. Ama o umutludur sevdiğini terk

etmemiştir.

Bu olay bence bizlere çok büyük bir derstir. Sevdiğini beklemek dostuna sadakat göstermek. Tabiat öyle inanılmaz vakalar ile dolu ki Zarife bunlardan biridir bence.

Sizlere sağlıklı ve mutlu günler dilerim başarılar sizlerin olsun isterim sevgili dostlarım.

YAZI: ORHAN BUDAK